Eerste verkenning

Onze straat.

Niet erg speciaal dus, wel relatief rustig qua verkeer. Voor zij die op verkenning willen gaan: Glengylestr in Coburg. Aan het ene eind is een speeltuintje (vernieuwd sinds google streetview hier passeerde) en aan de andere kant Nicholsonstreet, een veel te drukke weg met een bakker (die we nog niet gevonden hebben) en een supermarkt.

A bestudeert de tramnetwerkkaart.

Vervolgens tijd om de stad in te trekken, aangezien we voorlopig geen fietsen hebben die ons in staat stellen om iedereen mee te nemen en de auto (voor zover dat in het centrum al een goed idee zou zijn) nog niet correct verzekerd is, nemen we de tram. Handig, want dit is één van de mogelijke lijnen die Margo naar haar werk zou kunnen nemen.
Goedkoop blijkt dat wel niet echt te zijn, maar het gaat wel relatief snel en op een dikke 20 minuten staan we wel in het centrum (althans zouden we, want we stapten te vroeg uit). De twee meiden met hun blauwe oogjes versieren aan de lopende band medepassagiers waardoor contact leggen echt gemakkelijk is, voor zover dat al een probleem was: Melbourne is echt divers en je hoort heel wat talen, zelfs buiten het toeristische centrum, dus mensen kijken ook niet vreemd op als je met je kind iets anders spreekt dan Engels.

De eerste shoppinginteresse komt zo stilaan naar boven.

Dankzij ons te vroeg uitstappen konden we wel een kijkje nemen bij de University of Melbourne (waar we sowieso eigenlijk niet moesten zijn) en kwamen zo in het oudere deel van Melbourne terecht. Uitdaging lijkt de rijkelijk aanwezige oosterse keuken te worden: lekker en vernieuwend voor ons, maar vooral L trekt haar neus op bij alles wat ze niet kent en zou liefst van al enkel frieten eten (op worst met appelmoes, maar dat zijn we inmiddels ook beu). Dat wordt dus zoeken naar iets dat ze wel wil eten (of gematigd uithongeren natuurlijk).

"Ik wil die kerk bezoeken" (en ja ook hier hing baby-Jezus met spijkers vast, maar gelukkig was er wijwater dat voor enige afleiding zorgde)

Daarna even door het toeristische deel gewandeld, vorige keer keken we vooral naar de "attracties" ditmaal zijn onze ogen gefocust op "waar zijn er speeltuinen", "kan ik flesjes vullen aan die drankfonteintjes", "waar zijn de publieke toiletten" (onthouden waar welke wc's zijn is toevallig een specialiteit van één van ons :-)). Feit is dat je zowel de speeltuinen, het water als de toiletten veel tegenkomt wat de stad dus best kindvriendelijk maakt. Volgende keer gaan we dan ook eens naar de wat minder populaire delen.