Dandenongs - 1000 steps walk

De Dandenongs zijn heuvels ten oosten van Melbourne. Met 633m is de hoogste top niet erg indrukwekkend, maar qua natuur is het wel makkelijk te bereiken groen vlakbij de stad. Dat vlakbij was relatief, want de 26 km kosten toch een dik halfuur met onze auto die bij het huis hoort (met een andere auto ook, behalve misschien KITT).

Links rijden was vroeger niet zo'n probleem (tijdens het liften nam E wel eens het stuur over), maar nu zijn de omstandigheden toch iets anders. Melbourne is een pak drukker dan wat we eerder meemaakten, de route was totaal onbekend dus blind gps volgen was de boodschap en waar je vroeger rustig het dashboard verkende en met twee de weg in de gaten kon houden, werden onze uren nu continu verzadigd met goedbedoeld of slechtbedoeld gegil. Op een paar vieze schakelhandelingen na (sorry, versnellingsbak) kwamen we zonder kleer scheuren in Ferntree gully, de startlocatie voor wandeling die in de Lonely Planet aangeraden werd (wat dus wil zeggen dat het er druk is en er zeker mooiere wandelingen zijn, maar we beslisten pas de avond ervoor om op uitstap te gaan, dus dat nadeel kenden we op voorhand).

De 1000 steps zijn naast een bekende LP wandeling blijkbaar ook een fitness activieit geworden, want met onze regenjassen, rugzak en gewone schoenen, vielen we nogal uit de toon tussen de lycra mensen die met waterflesje in de hand aan de klim begonnen. Je zou dan denken dat ze dat al lopend ofzo doen, maar neen, gewoon stappen is voor sommige blijkbaar al een uitdaging: regelmatig stonden mensen die ons eerder voorbij staken te hijgen aan de kant terwijl we hen terug voorbij kwamen. Belangrijke toevoeging is dat L in dit deel niet gedragen werd en we dus het tempo van een driejarige die trappen opklimt aanhielden. Boeiend was het dus alleszins.

De natuur was niet overdonderd speciaal, maar toch anders dan we gewoon zijn. 

A op verkenning. Het kleine maar dappere evenwichtsorgaantje bleek echter nog niet opgewassen tegen de eerder steile hellingen, waardoor er nogal veel gezichtslandingen waren. Ondanks verwoed protest zat ze dan ook grotendeels in de draagdoek. De overwegend aziatische bezoekers smolten echter aan de lopende band voor miss A met haar licht haar en blauwe ogen. 'What a cutie", duidelijk dat ze niet in de auto zaten toen we naar huis reden.

Bomen in het bos met een filterke (anders ziet het er wat minder spectaculair uit). In het dal waren het vooral vaarens, maar deze foto is genomen bovenop een kam en daar schieten de gumtrees kaarsrecht naar boven. Helaas niet op foto, maar wel luid en indrukwekkend zijn de hordes witte kaketoes die boven je hoofd kabaal maken.