Van al dat reizen kregen we zo stilaan genoeg, dus waarom niet onze nobele breinen inzetten voor het goede doel? Dat was makkelijker gezegd dan gedaan, want veel vrijwilligers organisaties bieden totaal vakanties aan. Voor een schamele 1600 euro mag u bijvoorbeeld in Brazilië met straatkinderen gaan spelen. Wat internetten bracht ons in contact met Stijn en Anneleen, twee onderwijzers die in Abancay een nieuw onderwijsproject uit de grond hebben helpen stampen. We contacteerden de directeur van het desbetreffende schooltje en, voila, we mochten komen helpen.
Abancay ligt in Apurimac, op onderwijs gebied de armste regio van Peru. Sinds vijf jaar is er echter een zeer enthousiast team bezig met dit te veranderen. Enerzijds leiden ze de regionale samenwerking tussen alle scholen en trachten nieuwe ideëen in te voeren, anderszijds hebben ze hun een klein schooltje in Abancay waar ze de andere scholen willen met provoceren. Op vele vlakken hebben we al kunnen zien dat dit schooltje inderdaad "cutting edge" is voor Peru: leerlingen krijgen vanaf 6 jaar Spaans, Quechua en Engels, in de badkamer is een tandenborstel houder voor elk kind en 's middags wordt er met iedereen samen tanden gepoetst.
Wat doen wij daar dan? De school is uit haar voegen aan het barsten en daar moet wat aangedaan worden. Daarom wordt er op dit eigenste moment een nieuwe school gebouwd, ervaren computer tekenaars zijn echter moeilijk te vinden en dat doen wij dus.
1 opmerking:
Het lijkt me dat je eindelijk de 'werledreiziger-look' begint te krijgen. Mooi zo!!
Een reactie posten