Hoewel het dus eerst niet de bedoeling was kwamen we door de blokkades toch in Potosi terecht. Geen probleem, hierdoor werd ook deze stad met een blitsbezoek vereerd. Potosi leeft en leefde vooral, of eigenlijk haast alleen, van de zilvermijn en een naburige berg. Op het ogenblik is het zilver echter uitgeput en worden er enkele nog enkele andere mineralen gevonden. Geologen voorspellen echter dat ook dit niet lang meer gaat duren en wijzen op het risico dat de berg binnen afzienbare tijd in elkaar stuikt door de vele gangen. Hoewel je de mijn dus kan bezoeken zijn wij er wijslijk uit gebleven. De stad zelf is een perfecte illustratie van de evolutie van de mijn. Prachtige gebouwen uit de tijd van de grote rijkdom en veel teloorgang in de laatste decennia.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten