Naast de stad met de meeste geschiedenis van Peru is Cusco helaas ook de stad met het meeste toeristen. Op elke hoek van de straat en bij elk restaurant of elke winkel tussen twee hoeken word je aangesproken door mensen die je de meest uiteenlopende rommel willen aansmeren. Denk je dan veilig even tot rust te komen in een parkje of een plein blijken plots dringend je schoenen te moeten gepoetst worden of heb je zeker een nieuw uniek waterverf schilderij in drievoud nodig.
Wanneer je al deze zaken negeert is de stad en haar omgeving echter zeker de moeite. Mooie, zeer propere pleinen met bloemen en gezellige smalle straatjes vormen het hoofdbestanddeel van het oude centrum. Op vele plaatsen zijn de onderste delen van de muren opgebouwd uit stenen uit de Inka periode waar de Spanjaarden vrolijk hun eigen architectuur bovenop hebben gezet. Het geeft het geheel zeker de nodige charme.
Ook de streek rond Cusco, de heilige vallei genaamd omwille van de vele Inkasites die hier te vinden zijn en de betekenis die veel Quechuas nog steeds aan de streek hechten, is indrukwekkend. De ruines van oude nederzettingen, tempels en forten zijn vaak gelegen op plaatsen met mooie uitzichten en staan met elkaar in verbinding door een netwerk van paden die tot vandaag nog gebruikt worden en vaak een pak sneller zijn dan de nieuw aangelegde verharde weg. Ook hier moet de kritische geest waakzaam blijven. Wanneer alle boeken en gidsen A zeggen staat er vaak toch nog een charletan achter een hoekje om je listig tegen betaling een haal ander verhaal te verkopen. Ook bij de vraag naar een vrijwillige bijdrage moet jet het been stijf houden, vrijwillig betekent niet dat ze er niet iets extra's willen uitpersen.
1 opmerking:
Met het lezen van dit stukje reisverhaal spontaan Keizer Cusco nog eens bekeken.
Mo,voor je terugbent, mail ik je! Mea culpa, mea culpa mea maxima culpa.
Tot binnekort!
Een reactie posten