Na onze dagen in Mendoza, was het voor ons hoog tijd om terug de rurale delen op te zoeken want een overmaat aan mensen en uitlaatgassen dreef ons richting gekheid. We namen de bus naar Neuquen waar niet veel tezien was, om van daaruit voort te bussen naar Villarricca, een Chileens toeristisch bergdorpje. Deze streek blijkt dichtbevolkt met ex-duitsers (ergens rond 1850 kwamen de eersten) en dat leidt tot een best wel leuke mengeling: de Zuid-Amerikaanse cultuur wordt aangevuld met Deutche Grundigheit. Huisjes zijn er gebouwd in hout, vaak met houten dakpannen, de kerken lijken zo te zijn weggespurt uit het zwarte woud. Ondertussen staat er voor de kerk de obligate man zonder been, aangevuld met de al even obligate groep peruvianen met panfluit en vreselijk klikkende cd. Het geheel voelt heel ontspannen en, voor ons best wel leuk, veilig. Armoede is zeer beperkt aanwezig en we moeten zelfs opletten om hier niet teveel geld uit te geven.
Vanuit ons hostel, La Torre Suiza, gerund door 2 Zwitsers, gingen we naar Pucon (het Knokke onder de Chileense bergdorpen) en een dagje fietsen richting een van de vulkanen hier in de buurt. De fotos spreken weerom voor zich en ditmaal zijn ze al online ;-). Het wordt zo stillaan tijd om ons klaar te maken voor onze ferry overtocht. Angstwekkende verhalen over zeeziekte doen Erik al licht twijfelen aan de genomen beslissing maar, ja, niks aan te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten