In chili spreken mensen spaans, net als op andere plaatsen in Zuid-amerika. Dat is niet zo een probleem als je spaans verstaat en spreekt, maar anders wil dat wel eens lastig zijn. Omdat Margo nu eenmaal niet gedurende 5 maanden alle problemen wilde oplossen, was er maar 1 oplossing: terug naar school.
Argentinie is goedkoper dan Chili dus staken we snel de grens over naar Mendoza in een "microbus". Die ging goed vooruit tot aan de grens alwaar een medereizigster werd betrapt met 150 pluche beesten in haar bagage. Het gaat dan om te lage kwaliteit beesten uit de VS die ze in Chili praktisch voor niets inkopen, illegaal over de grens brengen en in Argentinie voor meer geld verkopen. Enfin, de policia internacional heeft alle beesten netjes geteld en dat duurde wel een tijdje. Zo hebben we alleszins de grenspost grondig kunnen bekijken en gepraat met onze medepassagiers die de pluchenbeestensmokkelaarster toch maar een geit vonden.
In Mendoza zijn we ons dan gaan inschrijven in een school voor Spaans para extrajeros. We deden een niveau test en Erik belandde, rara, in niveau zero en Margo, A22. (4 niveaus hoger). Deze week hebben we dus ons hoofd volgepropt met woordjes van baksteen over charmeren tot druivenplant, we zouden het nu allemaal moeten kennen. Margo gebruikt nu ook overal de correcte verleden tijd, terwijl Erik vrolijk over het heden, verleden en de toekomst praat in de presente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten