Na de "best cycling trail in New Zealand" besluiten we nu de "best one day walk in NZ" te doen, weerom een wandeling in een National Park, maar toch een beetje anders aangezien heel deze streek vulkanisch ontstaan is. Eigenlijk hadden we ook graag de driedaagse trektocht gedaan maar aangezien we stilaan in tijdsnood komen om alle bezienswaardigheden van het Noordeiland nog met een bezoekje te vereren houden we het maar bij de dagtocht.
Voor een flinke tocht moet je flink eten, dus besluiten we de avond tevoren een lekkere maaltijd te kopen. In de winkel komt Erik zo trots als een gieter aan met een gigantisch pak kippen gehakt dat blijkbaar serieus afgeprijsd is, het kost maar 3.5 dollar, een koopje! Eens op de camping beginnen we vrolijk te kokkerellen, groenten, pasta en lekker vlees... denken we. Het het gehakt blijt immers wel erg knapperig te zijn en heeft ook een beetje een vreemd smaaktje. De verpakking wordt erbij gehaald en wat blijkt? Een lief hondje lacht ons toe! Helaas, zegt het pak ook "not for human consumption", daar gaat ons koopje! Volgens Erik lag het pak op de foute plek, ik stel geen vragen.
Niettegenstaande de sobere vegetarische maaltijd van de avond tevoren, nemen we al om 6h 's ochtens de bus naar het National Park, dit om de hordes toeristen voor te zijn. Dit blijkt maar gedeeltelijk gelukt. De tocht zelf is echter zeker en vast alle inspanning waard. Ook hier zeggen de foto's meer dan de beste uitleg, gelieve dus daar een kijkje te nemen. Toch nog even vermelden dat we als zijtripje hier nog een 1000m hoger gelegen top beklimmen zonder gemarkeerde route (geen angst, het is een veel gedane trip en we zijn niet alleen), dit betekent vooral veel klouteren in de klim en ski-schuiven in de afdaling. Amusement verzekerd!
Voor een flinke tocht moet je flink eten, dus besluiten we de avond tevoren een lekkere maaltijd te kopen. In de winkel komt Erik zo trots als een gieter aan met een gigantisch pak kippen gehakt dat blijkbaar serieus afgeprijsd is, het kost maar 3.5 dollar, een koopje! Eens op de camping beginnen we vrolijk te kokkerellen, groenten, pasta en lekker vlees... denken we. Het het gehakt blijt immers wel erg knapperig te zijn en heeft ook een beetje een vreemd smaaktje. De verpakking wordt erbij gehaald en wat blijkt? Een lief hondje lacht ons toe! Helaas, zegt het pak ook "not for human consumption", daar gaat ons koopje! Volgens Erik lag het pak op de foute plek, ik stel geen vragen.
Niettegenstaande de sobere vegetarische maaltijd van de avond tevoren, nemen we al om 6h 's ochtens de bus naar het National Park, dit om de hordes toeristen voor te zijn. Dit blijkt maar gedeeltelijk gelukt. De tocht zelf is echter zeker en vast alle inspanning waard. Ook hier zeggen de foto's meer dan de beste uitleg, gelieve dus daar een kijkje te nemen. Toch nog even vermelden dat we als zijtripje hier nog een 1000m hoger gelegen top beklimmen zonder gemarkeerde route (geen angst, het is een veel gedane trip en we zijn niet alleen), dit betekent vooral veel klouteren in de klim en ski-schuiven in de afdaling. Amusement verzekerd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten