Straalpijpen en zacht water

Omdat de huizen op de markt ofwel erg duur zijn, ofwel in de verste verte niet voldoen aan onze kwaliteitsnormen en omdat het financiëel interessant kan worden, mikken we nu op een huis in wat slechtere staat waar in verbouwd kan worden zonder beperkingen.

Het was in deze context dat ik als naïeve enthousiasteling Margo overtuigde een bezoekje te brengen aan wat aangekondigd wordt als het walhalla van de betere verbouwer, Batibouw. Voor zij die dit in de toekomst zouden overwegen, lees vooral verder!

De ideale translatiesnelheid
Om te beginnen is het erg belangrijk om de juiste snelheid aan te houden bij het bezoeken van de beurs. Elke stand is immers behalve van foldertjes en bouwmaterialen ook voorzien van de obligate rondspeurende gladjanus. De man of vrouw is meestal gehuld in kostuum met das en rijkelijk voorzien van brilliantine of haarlak (afhankelijk van het geslacht). Deze personen speuren de massa af op zoek naar een greintje interesse, een sprankeltje hoop om een premie op te strijken. Enkel het aanhouden van afdoende snelheid en een welgemeende "al gaf je mij uw spullen gratis, dan nog zou ik ze niet willen"-blik zorgt ervoor dat je veilig kan passeren.

Moeilijker wordt het als de stand in kwestie interessante informatie aanbiedt, bijvoorbeeld door een opengewerkt model te tonen. In dat geval is het zaak een route te plotten rond het interessante object zonder daarbij de snelheid onder de "ik kom maar even kijken"-snelheid te laten zakken, daarbij ook nog maximaal langs de reeds bezette verkopers te lopen, elke vrije verkoper vormt immers een groot aanspreek risico. Deze navigatie vraagt om een scherpe blik en razendsnelle navigatie, denk er ook om dat een beurs als Batibouw de optie achteruit onmogelijk maakt!

Jack-Uzi's
Batibouw is ook een verkoopsbeurs. Standen dienen niet om je te informeren maar mikken op ruïneren (ok, misschien is dat wat overdreven). Er is dan ook een enorm aanbod aan artikels die niet professioneel geplaatst dienen te worden en die makkelijk in een impuls gekocht worden. Dat haardcassettes, keukentoestellen en dergelijke in deze categorie vallen is logisch en op zich niet zo verrassend. Veel vreemder is het het aanbod aan waterverzachters en, nog interessanter, bubbelbaden. Denk daarbij niet aan het doorsnee ligbad, voorzien van vijf gaten en een fietspomp eronder. Neen, blijkbaar moet je tuin dezer dagen voorzien zijn van een jacuzzi voor 8 personen. Het ding is vormgegeven als een verlaagde Seat Ibiza, en heeft net geen spoilers op de zijkanten staan. De controlepanelen doen denken aan displays uit de Fast and The Furious en het is moeilijk om niet automatisch aan Baywatch-scenes te denken. In eerste instantie meenden we met een zeldzaam fenomeen van Pimplust te maken te hebben, maar al snel bleek dat er verschillende aanbieders waren die al bij al bijna een volledig paleis in palmden.

Maar, na grondige studie heb ik gevonden wat er ontbreekt: de babes! Al die standen verpatsen dezelfde (mottige) pimpbaden, met ledjes, zonder ledjes, met reddingsboei en zonder, ... Maar geen enkele verkoper is op het idee gekomen om een babe te voorzien! Nochtans is dat wat de gemiddelde koper hoopt in zijn jacuzzi te vinden. En vermits ik niet de enige ben met commercieel inzicht, ben ik er zeker van dat er volgend jaar een rijk aanbod zal zijn aan in badpak gehulde jacuzzi verkoopsters. Dus maak van de nood een deugd, en breng je zwembroek mee ...

De systeembeheerder ...

Nog niet zo lang geleden kreeg elke werknemer een laptop of pc en kon daarmee spelen zoveel hij wou. Bij sommigen leidde dit tot een volledig dichtgeslibte pc met spy-, mal- en andere ware. Bij andere leidde dit tot een bijzonder efficiënt systeem waar snel mee gewerkt kon worden.
De eerste groep stuurt graag oproepen van Nigerianen met 200 miljoen dollar door, de andere groep gebruikt een artificiëel intelligente filter om de mails van de eerst groep te zuiveren.

Maar gelukkig is er nu de systeembeheerder. De systeembeheerder heeft meestal zijn middelbare school doorgebracht met World Of Warcraft te spelen (Duke Nukem 3D spelers zijn meestal ouder en slimmer), heeft een cpu-fan met blauwe ledjes en kickt op SLI opstellingen. De systeembeheerder is niet gezegend met een aantrekkelijke fysiek en beschouwt de pizzahut als het gastronomische Mekka.

Maar, de systeembeheerder is in de ogen van de HRM dienst ideaal om te bepalen wat je mag doen op je pc. Dat de systeembeheerder nooit een batch scriptje schreef, denkt dat Raid5 een rockgroep is en dat de enige goede manier van werken de zijne is, dat stoort HRM niet. Want HRM is bevolkt door de mensen uit groep één en is blij eindelijk van Nigerianen verlost te zijn.

Beschouwen we deze situatie nu vanuit groep twee, dan moeten we vaststellen dat de systeembeheerder verdient om gevierendeeld te worden aan een snelheid van 1 mm per dag: Bij het opstarten laadt mijn werklaptop het bedrijfsportaal en andere componenten die de systeembeheerder leuk vindt. Omdat op het portaal geen hol te zien is, en ik nu eenmaal niet dezelfde smaak heb als de systeembeheerder, start vervolgens mijn eigen script op dat alle net gestarte processen terug afsluit en mijn eigen programma's start.

Dankzij de systeembeheerder had ik een halve dag nodig om dit systeem werkend te krijgen. Dankzij de systeembeheerder draaien nu al mijn programma's in portable mode (4 uur zoeken), luister ik naar studio brussel rechtstreeks op IP adres (30 minuten prullen), download ik alle youtube filmpjes om ze dan in vlc af te spelen (5 min/dag), moest ik gisteren aan de slag op mac op iChat ervan te weerhouden om op te starten (het werd trouwens "laten opstarten en dan terug killen"...

pkill -9 systeembeheerder

You are traffic

Eindelijk reclame met inhoud, hoewel mijn conclusie niet is dat ik dringend een TomTom nodig heb ...

Fietsen in de koude

Een lange afstand fietsen in het midden van de winter hadden we nog niet geprobeerd. We hadden Wim H. echter geprikkeld dus zat er niets anders op dan de fietsen op te tuigen en te vertrekken. De vittorio's kwamen uit de kelder werden gesmeerd en vol gehangen met onze bagage. Om het fietsvakantiegevoel helemaal te hebben maakten we geen gebruik van de wagen die parallel met ons naar de Belgische kust zou rijden.

Na een wat trage start ontmoetten we Wim aan knooppunt 47, in de buurt van Melsele. De eerste uren moest er regelmatig een stukje door erg slechte sneeuw geploeterd worden waar de MTB-banden van Wim duidelijk meer plezier aan hadden dan onze smalle trekking banden.

Verder naar het westen was de sneeuw al goed gesmolten en op een uitgebreide lunchstop na reden we in één ruk door tot vlak voor Brugge alwaar nogmaals suikers moesten worden ingeslagen. Inmiddels begon het donker te worden en we hadden nog een vijftigtal kilometer voor de boeg.

Rijden in het donker bleek een totaal nieuwe ervaring: dankzij Margo's en Wim's lampen konden ook in het duister een fijne kruissnelheid aanhouden (20-22 km/u). Je hersenen moeten echter enkel het verlichte vlekje analyseren, al de rest is donker. Tel daarbij de monotome trapcadans op en je brein schakelt zich voor 80 % uit. De tijd (en de kilometers) vliegen voorbij zonder moeite. Enkel af en toe het ijs van de kaarthouder vegen (was het echt zo koud?) en blijven trappen. Een aanrader voor het ontspannen van lichaam en geest...

(29/12/2010 - 175 km - 9u05min - Berchem - Nieuwpoort)

Groot onderhoud ... en nieuwe... banden

Garagist Verkest uit het langer vervlogen Studio Kafka op Studio Brussel wist het al: af en toe moet men nieuwe banden kopen. In mijn geval liefst zo snel mogelijk aangezien een recente studie van de achterband aangaf dat het karkas op een vijftal plaatsen aan het scheuren is. Normaal bestel ik zulke dingen online vanwege het grote prijsverschil, maar ik ben in de kerstsfeer en meende dus dat het een goed moment was om de lokale fietsenboer te bezoeken.

Twee van de lokale fietsenboeren waren niet open. (okee, eigen domme fout) En de derde fietsenboer had de tactische keuze gemaakt om enkel vouwbanden te verkopen. Vouwbanden, voor zij die dit niet weten, kunnen niet enkel vouwen maar kosten ook aanzienlijk meer dan draadbanden die, u raadt het, niet kunnen vouwen. De band die ik online voor 19 euro kon kopen, kreeg ik dan ook aangeboden voor de lieve prijs van 54 euro (weliswaar vouwbaar).

De grotere ketens alla Halfords en Decathlon houden vast aan een beperkt aantal merken (respectievelijk vredestein en vittoria/michelin) waardoor de betere stadsfietsbanden niet te krijgen zijn. Waar is Verkest als je hem nodig hebt?

Op huizenjacht

Dinsdagavond, vroeg gestopt op het werk en naar Mortsel geraced, want daar staat ons droomhuis: aangename rijwoning in rustige buurt, grote ramen, ... en dat alles voor een schappelijk bedrag.

Zoals gebruikelijk worden we ontvangen door de immo-man die de cursus positivisme naar een nieuw hoogtepunt verheft. De restanten piepschuim tegen het plafond in de garage veranderen al snel in "volledige vloerisolatie", de half-ingestorte dakgoot heeft "een likje verf" nodig en de tuin met vijver wordt plots groot genoeg om een containerschip in aan te meren en het niet te zien vanuit de woonkamer.

Dat de verwarmingsketel vermoedelijk ingehuldigd werd door de afgevaardigde van Willem van Oranje is geen probleem: in tegendeel "die oude ketels zijn niet kapot te krijgen". Het hevige mazoutgeurtje krijg je er gratis bij, "gezellig".

De huidige eigenaars hielden ook van hout en omdat kastjes en deuren nu éénmaal vaker van hout zijn, hadden ze na rijp beraad besloten om hun woning uit te breiden met een houten gedeelte en dit over de onvolprezen afstand van 1m20. Zo werd de stevige spouwmuur in één klap vervangen door 15 mm dik dennenhout voorzien van een "erg gezellig" likje verf. Wat je dan kon doen met deze leuke uitbouw was ons een volledig raadsel. Vermoedelijk vonden katten het leuk, want ook daar waren alle nutsvoorzieningen voor aangelegd: elke deur is voorzien van een praktisch katteluikje en naast de trap stond een katten glijbaan, aan de muur een kattenladder. Ongetwijfeld hebben we het kattenbad en de katten-internetkiosk gemist.

Volgende keer beter...

We leven nog!

Wat schrijf je na meer dan een jaar digitale stilte? We zijn afgelopen zomer op vakantie geweest maar daarover verslag uitbrengen zou makkelijk kunnen bestempeld worden als "vijgen na Pasen". Vorige week zijn we naar Budapest geweest. Een heel fijn verblijf bij een ex-collega van Erik, haar man en twee kindjes.

Van Budapest - november 2010

Onze meest recente uitstap ging richting Lillo, gisterenmiddag omstreeks 15u beslisten we Antwerpen eens van een andere kant te bekijken. Een succes. Al is het dorp slechts enkel huizen groot en ligt het er verlaten bij in november, het plaatselijke havenclubhuis voorzag ons toch van erwtensoep en een pintje voor we de terugweg aanvatte. Na een lichte heenweg, verkenden we het havengebied ook in het donker.

Van Lillo

Op vakantie

Na een half jaar gewerkt te hebben zonder vakantie, werd het hoog tijd om eens erop uit te trekken. We wilden graag met de fiets gaan aangezien onze trip in Nieuw-Zeeland zo goed was meegevallen. De vrijdag voor ons vertrek werd mijn Trek X500 echter gestolen. Even twijfelden, maar kom, een mens kan nu eenmaal niet bij de pakken blijven zitten, dus kocht ik maandag een Decathlon Triban Trail 7 voor de helft van de prijs van mijn Trek in de hoop dat dat ook wel ging lukken en vertrokken we richting kust om vervolgens naar het zuiden te rijden. Van Nieuwpoort ging het over Gravelingen, Wimereux, Cayeux-sur-mer, Pourville-sur-mer, Fecamps, Honfleur, Houlgate, Courseules-sur-mer, Vierville-sur-mer, tot in Bayeux. Vandaaruit namen we de trein naar Parijs,vervolgens naar Maubeuge, fietsten de grens over, aten in Thuin en sprongen op de trein naar Berchem.

Het weer was typisch: wisselvallig soms zon soms een korte plenbui. Het resultaat is dat we mooi bruin zijn met een fietspakje. Het anderhalf uur op het strand bleek niet voldoende om dit te verhelpen. Op de foto pagina een overzichtje van wat er zoal te zien was op deze trip, hieronder alvast Margo op het strand in Deauville.

Toon Trouwt

 

En daarom is er een vrijgezellenavond geweest. Alle foute en minder foute fotografische herinneringen daarvan zijn te vinden in onze inmiddels bekende fotografisch materiaal vergaarbak. (linkje langs rechts)

Post processing

 

Het lijkt vreemd, maar nu pas beginnen alle fotos van onze reis ook effectief verwerkt te geraken. Op onze foto website vind je vanaf nu een overzichtje met de leukste panorama's.