Vol goede moed stapten we op de bus voor een 30 uur durende busreis over DE Ruta 40, 1500 km onverharde weg die door de uilopers van de Andes het zuiden met het noorden van Patagonie verbindt en vooral bekend is omdat el Ché deze in zijn jonge jaren per moto heeft bedwongen. Hoewel we over de enige busmaatschappij die deze reis aanbiedt nog niet veel goeds gehoord hebben, valt het al bij al best mee. De bus is een beetje kwikkelkwakkel maar daarvoor hebben we alle begrip gezien de staat van de weg en we geraken mooi op tijd zonder problemen op bestemming met zelfs nog een tussenstop bij de bomma van de bestuurder,haha.
Eens aangekomen blijkt Bariloche een aangename verrassing. Onze resigids omschreef het als een mekka voor toeristen wat ons niet veel goeds deed verwachten. Deze tijd van het jaar blijkt dat nogal mee te vallen (ergens tussen winter en zomer, koud voor wandelen en te warm voor skieen). We verkennen de stad en haar omgeving op zoveel mogelijk manieren, te voet, te paard en te bus. Hetgeen alleen maar aangeeft dat de omgeving heel erg veelzijdig maar altijd de moeite waard is. Ook de chocolade van de Zwitserse (toeristische) kolonie in de buurt valt best te pruimen.
2 opmerkingen:
Hi Margo en Erik,
Ik lees net dat jullie vorige week ook in Bariloche waren... :-)
Hopelijk alles goed met jullie? Mijn boottrip in Chili was supergezellig. En het weer viel ook erg mee. Ik ben dit weekend in Mendoza aangekomen en ga deze week de provincie verkennen.
Take care,
Martijn
PS: ik ben te bereiken via martijnlukkien@yahoo.de
Wie is de nieuwe vriendin? (van het paardrijden enzo?)
Een reactie posten